Saat:21:05
Bu tarz girişleri genelde sıkıcı derslerde yaparım ama şuan çok keyif aldığım bir
yolculuktayım.
Bilenler bilir pek televizyon izleyen biri değilimdir ve şuan önümde bulunan ekrandan sıkılıp telefonumdan radyo açtım ve şansıma arada cızırtılıda olsa klasik müzik dinleyebileceğim bir frekans buldum.
Klasik müziğin insanı dinlendirdiği söylenir, evet doğrudur belki ama bende başka etkilerde yapar. Mesela ben klasik müzik dinlerken yönetmen oluyorum :)
Hayali kameramla gerçek dünyamda bir çok yer dolaşıyorum. Ama görüntülediğim herkes hiç istifini bozmuyor beklide görünmez oluyorum.
Evet şuan yoldayım…
İstanbul’dan arkadaşlarımın uğurlayarak başladığım yolculuğumda memleketim Bursa’da verilen yarım saatlik molada Annem ve Babamın süpriziyle karşılaştım
Sevindim çok güzeldi :)) Teşekkür ediyorum
Bursa terminalinden bir de yılbaşı bileti aldım bol şans dilekleriyle..
Ve aslında o an şans dileklerini eskisi kadar umursamadığımı fark ettim.
Hayatımın bir altı ay öncesine gittiğimde şansa ne kadarda ihtiyacım vardı
Şimdi çok farklı işte..
Ama bu çok güzel bişey diyorum kendi kendime… :)
Çok güzel :)
Şuan yoldayım
Saat: 21:18
Karanlık olan otobüste yaktığım tepe ışığı ile yanımdaki ortayaşlı arkadaşı rahatsız etmiş olabilirim ve satırlarımdan sessizce özür diliyorum..
Radyodaki klasik müzik frekansı arada cızırdıyor bazen tümden gidiyor bazen cızırtılar arasından oyun havaları duyuyorum bütün büyü bozuluyor ve ben gülümsüyorum.. Sevdiğim yoldayım.. Mutluyum…
Aman Allahım yazım ne kadarda kötü!! :)
Eğer bu yolculuk sırasında bana bişey olursa geride kalanlar için değerli olabileceğini düşündüğüm bu yazıyı okumak ayrı bir ızdırap olacak. Özür diliyorum! :))
(Annem olsa ‘tövbe de’ derdi) (Tövbe diyorum) :)
Kalemimin ucu tükeniyor gibi ve ben inatla karalıyorum…
Saat: 21:26
Kulağımdaki klasik müzik netleşti sonunda Harika!
Kameramı yükleniyorum tekrar
Önce otobüsteki yolculuk yapan insanları görüntülüyorum
Sonra terminal insanlarını sonra yolu ve hızla yolun sonunu,
beni bekleyenleri, benim beklediklerimi
üzenleri beni, sevindirenleri… ve dahasını…
yanımdaki arkadaş hızlı hızlı bacağını sallıyor bana mı kızdı yoksa ayağı mı uyuştu bilinmez ama karanlık içinde bir tek bizim tepe lambamız yanıyor :))
Neyse benim konsantrem bozuldu. Kameramı bırakıyorum bir kenara daha çok yazmak istiyorum ama bitirsem iyi olacak diyorum..
Balıkesire yaklaştık muhtemelen az sonra mola vereceğiz..
Taşlık bir yoldan geçiyoruz.. yazım fenalarda ( geride kalanlardan tekrar özür diliyorum :)) )
üç nokta…
Saat 22:40
Balıkesir terminalinde mola verdikten sonra yolumuza devam ediyoruz…
Ve daha gidecek çok yolumuz var…
Işıklar kapandı tepe lambam inatla yanıyor…
cameramı elime alıyorum ve çekeceğim görüntüler hafızamda gizli kalıyor....
Hepinizi sevgiyle selamlıyorum…
